نقش پای مردی...

نقش پای مردی میان تاریکی شب

عبور می‏کنم

عبور می‏کنم  من از تاریکی شب

من راه‏ام را گم کرده‏ام

من راه‏ام را گم کرده‏ام میان این همه تاریکی

آهای، ستاره‏های آسمان!

بر من بتابید

حضور تان را از چشمان نومیدم دریغ نکنید

من خودم را میان گریه‏های سوزناک زنی، گم کرده‏ام

بر من بتانید که ناله‏های جانکاه او، چونان چون کابوس بر من فرود می‏آیند

من غرق حسرت‏ام

من رؤیای مرده‏ام

و من آرزوهای برباد رفته‏ام

من اسیر صحرای غم‏انگیز زنی‏ام که ناله‏هایش چونان نفیر مرگ، در گوشهایم می‏پیچد

بر من بتابید ای ستاره‏های آسمان!

که در حضیض تاریکی، طنین غم انگیز ناله‏های زنی را روی امواج گنگ آب نقش می‏بندم

من دست کمک دراز می‏کنم تا باز گردانم غرور روزهای اثیری‏اش را

من راه‏ام را گم کرده‏ام

میان وحشت زن نومید

که امشب چه حس دردناکی در من نهفته است

دوم نوروز، 1392